طراحی لباس کودکان یکی از جذاب‌ترین بخش‌های طراحی لباس است. در کشورهای توسعه یافته به دلیل توجه کافی به روحیات کودکان و اهمیت شکل گیری شخصیت کودک در سن پایین، به انتخاب مد و لباس برای کودکان نیز دقت فراوانی دارند.
و همچنین برندهای بزرگ و معتبری نیز در عرصه طراحی لباس کودکان فعال هستند و باعث شده‌اند که کودکان نیز در عرصه مد و مدلینگ حرفی برای گفتن داشته باشند و فقط دنیای مد مختص بزرگسالان نباشد.
خانه های مد هم تقریباً به همان اندازه که برای مجموعه بزرگسالان جدی عمل می‌کنند به نمایش مجموعه‌های کودکانشان نیز اهمیت زیادی می‌دهند. مثلا فندی اولین نمایشگاه طراحی لباس کودکان خود را برای اولین بار در ایالات متحده آمریکا برگزار کرد که برای سنین ۳ ماه تا ۱۲ سال بود و از ۱۴۰ تا ۵۰۰ دلار قیمت داشت. برای این که یک فرد موفق در طراحی لباس کودکان بشویم، نیاز به یادگیری و گذراندن دوره آموزش طراحی لباس دارد.
اصول طراحی لباس کودک
انتخاب رنگ مناسب بر اساس سن و شرایط آب و هوایی کودک از مهمترین اصول در طراحی لباس کودکان است؛ رنگ‌های شاد و روشن یکی از بهترین انتخاب‌ها می‌باشد چرا که تأثیر مستقیم و زیادی بر روحیه کودکان و شکل گیری شخصیت اجتماعی آنهاس دارد. پوشاک فرم کودکان باید به رنگ‌هایی باشند که کودک شادی و نشاط را از آن رنگ دریافت کند. متاسفانه در ایران همچین چیزی مشاهده نمی‌شود و کودکان به خصوص در مدارس مدام لباس‌های مرده با لباس‌های خسته‌کننده تن می‌کنند و همین عدم طراحی لباس کودکان یکی از علت‌های عدم علاقه کودکان و نوجوانان به مدارس است.
تاریخچه طراحی لباس کودک
رنگ‌های صورتی و آبی در دهه ۱۹۱۰ با جنسیت ارتباط داشتند و تلاش‌های زیادی برای کدگذاری رنگ برای یک جنسیت خاص صورت می‌گرفت. در بیانیه ۱۹۱۶ انتشارات تجاری تحت عنوان «بررسی لباس نوزادان و کودکان» آمده است: «این یک قاعده کلی است که صورتی برای پسرها و آبی برای دخترها است.»
در اواخر ۱۹۳۹ در یک مجله والدین گفته شد:
«از آنجایی که صورتی یک طیف کم‌‌رنگ از قرمز-رنگ خدای جنگ، مارس-است، پس مختص پسران است؛ در مقابل، ارتباط رنگ آبی با زهره و حضرت مریم، آن را به یک رنگ دخترانه بدل کرده است.»
در عمل، این رنگ‌ها در لباس پسران و دختران جوان به جای یکدیگر استفاده می‌شد تا اینکه پس از جنگ جهانی دوم، افکار عمومی و تولیدکنندگان تصمیم گرفتند که صورتی برای دختران و آبی برای پسران باشد؛ تصمیمی که همچنان نیز موضوعیت دارد.
اوایل قرن بیستم، کودکان به طور منظم طغیان خود را از طریق لباس و ظاهر نشان می‌دادند که اغلب با لباس‌ها و ظواهر مرسوم در تضاد بود. نسل جاز در دهه ۱۹۲۰ اولین نسلی بود که فرهنگ خاص جوانان را توسعه داد. از آن پس، هر نسل شور و حال خاص خود را ایجاد کرد. طراحی لباس کودکان و مد نیز در سال‌های ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۹ با یک تغییر بزرگ به سمت لباس‌های مخصوصِ کودکان همراه شد.
انتخاب پارچه مناسب برای لباس کودکان
در طراحی لباس کودکان انتخاب ضخامت پارچه لباس باید توجه کرد و پارچه ای که نور را از خودش عبور می‌دهد پارچه ای نازک بوده و به آسانی پاره می‌شود و احتمالا با چند بار شسته شدن کیفیتش را از دست خواهد داد. معمولا بچه ها از لباس‌هایی که زبر و ضخیم باشد خوششان نمی‌آید سعی کنید پارچه و لباس های لطیف که پوست را آزار نمی‌دهد، استفاده شود که مناسب‌ترین آن پارچه های نخی است که معمولا جنس لطیفی دارند و با پوست کودکان سازگارترند.
در طراحی لباس کودکان پارچه لباس باید کودک را در برابر سرما و گرما عایق بندی کند و مواد عفونی و سمی را از بدن دور نگه دارد و بهداشت بدن را حفظ کند.
نکات طراحی لباس کودکان
- متأسفانه در کشور ما بر اصولی پایبند نیستند و لباس فرم مدارس را به علت عدم نمایش کثیفی، تیره انتخاب می‌کنند در صورتی‌که همین امر باعث عدم شستشوی به موقع پوشاک فرم شده و باعث بروز بیماری‌ها در کودکان می‌شود.
- دوخت لباس دخترانه با دوخت لباس پسرانه تفاوت بیشتری دارد و نیاز به رعایت اصول بیشتری است. مطمئناً یک خیاط ماهر می‌داند و همچنین اصول دوخت لباس فرم مدارس با لباس مجلسی کودکان متفاوت است وبه این مورد نیز توجه باید کرد.
- به دلیل تفاوت در قد و وزن کودکان، استفاده از الگوی خیاطی برای تمام سنین کودکان امری مهم است که یک طراح لباس و الگو کودک باید رعایت کند.
- در طراحی لباس کودکان نباید برای کودکان لباس‌های پر زرق و برق طراحی کرد ، درست است که در آن ظاهر بهتری پیدا می‌کنند، اما باعث قرمزی و خارش پوست آنها می شود.
- وجود دکمه‌های رنگی و زیپ ظاهر لباس کودکان را جذاب‌تر می‌کند؛ اما حواستان به سفت بودن و جنس آنها باشد.
- در طراحی لباس کودکان نباید یقه های لباس تنگ و بدون دکمه باشند. و باید یقه ها آزاد باشند و کمر لباس کش دار و آزاد باشد.
- چون جسم کودک در حال رشد است باید در طراحی لباس کودکان دقت کرد، اگر چه تولید و توزیع آن نیز باید اقتصادی باشد.
